ความสุขของแต่ละวัน
ไม่รู้สินะทุกวันนี้การมาทำงานมาสอนผู้เรียนทีแรกก็นึกว่าอยู่ที่ตัวเรากับตัวผู้เรียน ตอนนี้เริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าใช่ไหม ว่าความรู้สึกผิดหวัง รู้สึกผู้เรียนก้าวร้าวไม่ให้เกียรติเรามันมากเกินมากจะเราเกิบควบคุมสติไม่อยู่ แต่เราจะเป็นครูที่ดีต้องอดทนมีเมตตา แต่บางครั้งเราก็อยากบอกผู้เรียนไปตรง ๆ ว่าทำนิสัยแบบนี้ไม่โอเครนะ คนเราจะฟังกันมันต้องเคารพกัน เรามันก็แค่รุ้นพี่ ครูนักศึกษาฝึกสอน ครูผู้น้อย วัยมันก็ใกล้เคียงกันไม่แปลกที่ผู้เรียนจะไม่ค่อยเชื่อฟังฉันคิดแบบนี้นะ ความเป็นจริงไม่รู้ว่ายังไง แต่ถามว่าเวลาสอนเวลาให้คำแนะนำและอยู่กับพวกเราเห็นรอยยิ้มเขา ในการทำงานทุกครั้งฉันสุขใจและยิ้มตามอยากแนะนำ บอก สอน เตือนเขาในสิ่งดี ๆ มีประโยชน์เสมอนะ ถึงวันนี้พวกเขาจะยังไม่เข้าใจ
เจตนาของฉันก็เถอะนะ
เจตนาของฉันก็เถอะนะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น