เหลี่ยมเพื่อน เฉือนเนื้อ

   

  ต้องระบายไม่งั้นขาดใจ.....ตาย

ถามเอาเวิร์ก

ฉันเคยได้ยินประโยคหนึ่งที่คนมักจะพูดกันบ่อย ๆ ประโยคที่เขาว่ากันว่าการกระทำสำคัญกว่าการพูด  มันก็จริงนะ  วันนี้ฉันพึ่งเข้าใจความหมายในประโยคนี้อย่างท่องแท้   เพราะอะไรนั้นเหรอ  ก็เพราะว่าฉันโดนมันมากับตัวไงล่ะ

     ทำไมฉันถึงกล่าวเช่นนั้น  ก็เพราะว่าโดนเพื่อนที่ฉันคิดว่าไว้ใจได้หลอกลวงเข้าแล้วไง  เขาบอก  เขาให้ช่วย  พึ่งพาฉันได้ ฉันรอคอยเขาและนึกถึงจิตใจเขาเสมอ  แต่ว่าเขากลับทำพฤติกรรมตรงกันข้ามกับฉัน  ในสายตาของเขาฉันคงสำคัญเฉพาะตัวที่เขาหวังผลประโยชน์หรือต้องการความช่วยเหลือสินะ  เพราะถ้าไม่มีเรื่องมีปัญหาที่ต้องแก้  หรือเรียกใช้ใด ๆ เขาก็จะมองไม่เห็นแม้แต่เงาของฉันเลย
 เหี้ยซะมัด

    เพื่อนร่วมงานอีกคนก็เห็นแก่ตัวมากไปแสดงออกถึงความขีดเกลียจชัดเจน  หวาดระเวงกลัวว่าคนอื่นจะมาเอารัดเอาเปรียบตัวเองอย่างที่ตนทำ  แต่ลิก ๆ เขาก็ยังใส่ใจและรู้วิธีการปรับตัวและตามใจฉัน
   เพื่อนอีกคนก็บ้างาน หยิบจับทุกอย่างอย่างเก่งมันทุกด้านโดยที่ไม่คำนึงถึงศักยภาพตัวเองและของเพื่อนบ้าง  แจงงานไม่เป็นแต่อยากให้ทุกอย่างออกมาดีเนียบระเบียบและเลิศหรู  ไม่ดูตัวเองจริง ๆ

     อีกคนก็วางอำนานตั้งตัวเป็นใหญ่  หรืออีกคนก็ไม่เอาใครฉันสบายใจแบบนี้ฉันจะทำแบบนี้  ฉันชอบแบบนี้ก็จะทำแบบนี้ 

    รู้ไมในแต่ละวันฉันต้องทนกับเพื่อนหลาย ๆ  คนที่คอยแต่หวังผลประโยชน์และไม่เห็นค่าฉันในสายตา ต้องทนกับงานเพื่อนร่วมงานที่ทั้งแก่  ทั้งขี้นินทา ปากเปราะ  หัวโบราณ  เหนื่อยใจจังมีแต่พวกที่รักแต่ตัวเองคิดถึงแต่ตัวเอง  น่าตลกจัง

   ฉันต้องทนก้มหน้าก้มตากับสังคมน่ารังเกลียจเช่นนี้อีกห้าหกเดือนเลยนะ
   ทุกอย่างฉันเลือกเอง  ทุกอย่างเป็นโชคชะตาและทุกอย่างมันคือเวรกรรม ซึ่งตอนนี้ฉันกำลังรับกรรม
   ทางใจและชดใช้กรรมนั้นอยู่



สติ  สติ  สติ  จงบังเกิดเถิดแก่ตัวข้านะ